Een ontroerend verhaal over een meisje met een bijzondere gave. Over verdriet en vriendschap, schuldgevoel en de bevrijding daarvan. ‘Pas als het meisje zich omdraait, wordt de betovering verbroken en voelt Zoë zich beetje bij beetje weer tot zichzelf komen. Het is Evi niet. Natuurlijk is het Evi niet, hoe zou het Evi kunnen zijn?’ De eerste dag van het nieuwe schooljaar. De dertienjarige Zoë is in de vakantie verhuisd en komt in een nieuwe klas op een nieuwe school. Haar klasgenoten weten nog niets van Zoë en van haar paranormale gave. Zoë ziet mensen die zijn overleden en krijgt beelden van de toekomst. Zo heeft ze ook voorvoeld dat haar hartsvriendin Evi iets zou overkomen. Vanaf het moment dat Evi daadwerkelijk verongelukte, draagt Zoë een loodzwaar schuldgevoel met zich mee. Had ze het kunnen voorkomen? Gaandeweg krijgt ze meer inzicht in de waarde van haar gave en ziet ze in dat ze niet verantwoordelijk is voor de keuzen die andere mensen maken. Eindelijk kan ze dan beginnen met het opbouwen van een nieuw leven, mét nieuwe vrienden.